De finale gaat over 8x15 spellen. De eerste vijf spellen van de eerste set zijn bijzonder saai. Behalve een gemiste manche door Stewart-Woolsey gebeurt er weinig. Al valt wel al op dat alle paren een stuk degelijker bieden dan wat tegenwoordig gebruikelijk is op topnivo. Op spel zes komen Ekeblad-Weichsel in een slechte 6SA (beide hebben een 4333 met 16 punten) die twee down gaat en dan krijgt Ekeblad een merkwaardig afspelprobleem:
Hij speelt als zuid 4 geredoubleerd (!) nadat west dit bod voor de start doubleerde en NZ kennelijk een misverstand hadden over de betekenis van redoublet...
West start troefaas en speelt ruiten na, waarop oost een klavertje weggooit. West heeft nu nog tenminste twee troefslagen, dus het ziet er niet erg gunstig uit. De enige manier om het contract te maken, is een troefpromotie op het laatst, zodat dummy 7 nog maakt. Ik zou denken dat -400 al een zekere catastrofe is (NZ halen eenvoudig 4). Zuid mag dus best een risico op een tweede downslag meenemen. Die kost weliswaar 600 punten, maar niet erg veel IMPs. Ekeblad speelt hartenaas en -heer, maar de vrouw valt niet. Als hij vervolgens een harten troeft heeft west nog drie slagen en is het contract snel down. In de eindfiguur snijdt de leider vervolgens ten onrechte niet op klavervrouw, zodat hij twee down is. Aan de andere tafel gaan Stewart-Woolsey down in 6, maar winnen 14 IMPs.
Het volgende spel slaagt Robinson erin om met K AKQ108532 86 AQ tegenover een 1 opening bij partner in 4 af te stoppen. Dit als gevolg van een misverstand als hij denkt dat zijn partner een ruitencontrole heeft ontkend. Zijn partner heeft echter onder andere schoppenaas, ruitenheer en klaverheer en 6SA wordt aan de andere tafel geboden en gemaakt. Vervolgens missen Ekeblad-Weichsel een manche en is de stand 38-33 in het voordeel van Fleisher.
Dan komt het laatste spel van de eerste zitting op tafel:
(Wordt Vervolgd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten