maandag 29 juni 2009

teamdag

Je hebt bridge als spel. Bridge als sport. Bridge als wedstrijdsport. Bridge als topsport. En dan nog bridge als teamsport.
Wat is een team zonder teambuilding? Behalve een goede technische en mentale voorbereiding op het toernooi, mag een teamdag niet ontbreken. Gisteren ging ik met mijn aspirantenteam raften in Zoetermeer(!). Behalve een bijnadoodervaring leverde dat ook fraaie foto's op. Binnenkort te zien op dit blog!

zaterdag 27 juni 2009

beter bieden - goed verdedigen

Bridge is geen exacte wetenschap. Soms gaan superieure contracten down, soms leidt de beste speelwijze niet tot succes. Maar als je beter biedt en speelt dan de tegenstander, zal je meestal de wedstrijd winnen. Dit bleek in de eerste set van de finale in San Remo. Nederland bood en speelde beter en kwam zo op een 56-26 voorsprong.
Je bent kwetsbaar tegen niet en zit op de tweede hand met:

AQ7543
AKJ4
82
9

Rechts van je opent 3. Je volgt 3 en partner biedt 3SA. Doe je nog iets?

In dit biedverloop kan partner van alles hebben. Hij weet niet veel meer dan dat we een soort opening hebben met vijf of meer schoppens. Op heel veel verschillende handen heeft partner geen andere keus dan 3SA te bieden. Het kan zo zijn dat 3SA het beste is, maar misschien moeten we wel in vier hoog zitten. Partner kan immers makkelijk vier (of meer!) hartens hebben. En als hij de lage kleuren niet voldoende stopt moet het misschien 4 zijn. Bij elkaar lijkt dit me voldoende reden om niet op 3SA te passen. Bied geen 4, dat suggereert sterk een 5-5 (met een 5-4 passen we meestal maar op 3SA), maar 4. Dat toont een vierkaart harten met extra schoppenlengte. Aan tafel in San Remo deed Bas Drijver dit bod, waar Ophir Herbst in dezelfde situatie paste. Het hele spel:

Zoals je ziet is 4 een stuk beter dan 3SA. Het werd in de praktijk met een overslag gehaald, waar aan de andere tafel de leider in 3SA geen kans kreeg van de verdediging. 13 IMPs voor Nederland.

vrijdag 26 juni 2009

doe het zelf

Zoals ik al eerder schreef moet je het partner soms makkelijk maken. Geef hem geen problemen die je zelf kan oplossen. Dit spel van gisteravond op BBO was een perfect voorbeeld. Maar eigenlijk was het een nog beter voorbeeld van dat je niet moet vergeten een tegenspeelplan te maken:


Je opent als zuid 1. West volgt 2, oost 2. West 2SA, oost 3SA.
Partner start met 7, klein, voor je negen die de leider laat houden (ze speelt de zes). Wat speel je na?

Hoe zitten die schoppens? Partner start de laagste. Heeft ze een singleton? Nee, het lijkt er sterk op dat ze heer-derde heeft. Dat is mooi! Dan zal 3SA wel down gaan. De leider zal toch niet zeven ruitenslagen hebben? Je speelt dus schoppen door voor het aas. Partner deblokkeert attent de heer. Ai, je bedenkt je opeens wat. Wat nu als de leider de ruitens gaat incasseren...


Dat doet ze, en je komt in dwang. Omdat je hebt geopend is het onmogelijk om de leider het fout te laten doen. Ondanks partners afsignaal in klaver zet je toch maar klaverheer sec. Dat geeft de overslag weg.
Goed gespeeld natuurlijk, maar niet zo mooi verdedigd. Jij kan zien dat partner niet moet deblokkeren. En zij niet, je zou tenslotte ook ruitenaas kunnen hebben in plaats van hartenaas. Deblokkeren lijkt 'normaal'. Jij moet dit voorkomen. Hoe?
Door schoppenvrouw na te spelen, natuurlijk! Nu kan partner niet deblokkeren zonder schoppenboer hoog te maken, en gaat het contract vanzelf down. Mooi spel dat bridge.


donderdag 25 juni 2009

zilver

Een geweldige verrassing. Maar wel een leuke. De tweede plaats in San Remo van Claudia van der Salm - Anke Wijma & Martine Verbeek - Wietske van Zwol.
Ik heb heel weinig spellen van ze meegekregen, hier in Amsterdam. De finale heb ik wel gevolgd, maar daarin ging het duidelijk wat minder dan de twee rondes ervoor.
Een mooie opsteker voor de speelsters zelf. Van harte met deze mooie prestatie. En ook goed voor het vrouwenbridge in Nederland natuurlijk. Over een paar weken is er weer kans op een medaille bij het EK 'Girls'. Twee jaar geleden was er zilver, twee jaar daarvoor goud. De verwachtingen zijn dus hoog. En het team is goed. Ik heb er alle vertrouwen in. Als voorschot op de goede afloop hier alvast het fotootje van het gouden team van 2005.


U herkent natuurlijk de zilveren medaillewinnaars van San Remo: Claudia van der Salm (3e van rechts) en Martine Verbeek (coach in 2005, 4e van rechts).

te laat voor voorspellingen

Wie mijn eerdere voorspellingen heeft gelezen, zal niet verbaasd zijn dat ik Herbst en Ned White tipte als winnaars van de halve finale. En Nederland als winnaar van de finale, uiteraard...
Morgen nog één of twee spelletjes uit San Remo op dit blog.

dinsdag 23 juni 2009

finale Amerikaanse trials (2)

Dan komt het laatste spel van de eerste zitting op tafel:




Met een voorgepaste partner is Ekeblads 6 bod wat aggressief. Hij heeft een perfecte hand nodig bij partner. En waarschijnlijk ook nog een verkeerde start. Na de hartenstart moet in elk geval de klaversnit goed zitten. Maar die zit mis en de leider is snel down.
Aan de andere tafel is de kleur van oosts zwakke twee direct bekend. Stewart volgt 3. Dat vraagt (voorlopig) om een stop voor 3SA. Ik weet niet heel zeker wat Woolsey precies aan het doen was bij het bieden. Het lijkt erop dat zijn pas forcing is. Hij was kennelijk van plan om na partners verwachte doublet nog te bieden, als slempoging ('pass and pull'). Nu Stewart een echte speelkaart heeft, hoopt Woolsey dat zijn maximale voorpas dan genoeg is voor slem.
En dan is Fleisher aan de beurt. Hij verwacht dat Woolseys bieden is gebaseerd op klaverlengte. Hij vreest dat na partners verwachtte hartenstart de leider de minors 'dicht' heeft. Terwijl OW misschien schoppenaas en -heer kunnen oprapen. Dus doubleert hij voor de schoppenstart. Een Lightnerdoublet met catastrofale gevolgen. Wat moet Kamil starten? Als hij 'gehoorzaam' schoppen start is het contract gemaakt. De leider speelt klein in dummy en heeft een tweede schoppenslag waarop de klaververliezer verdwijnt. +1540 voor Stewart en 17 IMPs voor Robinson. Ze winnen de eerste zitting met 55-33. Saai was het niet.

kwartfinale

De Nederlandse teams blijven het goed doen. Zometeen begint de kwartfinale. Hier mijn voorspelling.
Ned Red - Vito
(Dat Bulgarije van Zweden won is wel een teken dat ze goed zijn. Toch is Nederland beter.)
Herbst - Villa Fabriche
(Voor mijn gevoel moet ik nu op de Italianen wedden. Die hebben wel heel weinig IMPs tegen gekregen gister. Maar dit is weer een nieuwe dag, en de Israëliërs zijn ook goed bezig.)
Texan Aces - Lengy
(Deze is te moeilijk. Ik ken de Indiërs eigenlijk helemaal niet. Maar ze lijken vrij professioneel bezig te zijn. De Israëliërs ken ik wel. Beide teams hebben een relatief makkelijke loting gehad tot nu toe. Ook in de voorronde geen opzienbarende prestaties van één van deze teams. Ik gok op India.)
Welland - Ned White
(Welland is zonder meer een sterk team. Maar met maar één vast partnership. 'Wij' winnen dus.)

maandag 22 juni 2009

de ronde van 16

Goed, achtenhalf van de zestien goed. Wie kon nu voorzien dat de nummers één en twee zich zouden laten uitschakelen...

Monaco - Ned Red
(Zo goed speelde Monaco nou ook weer niet. Ik verwacht geen grote problemen voor Nederland.)
Blumental - Herbst
(Herbst liet de grootste overwinning noteren. Ik zie ze wel ver komen.)
Chateau Rossenovo - Texan Aces
(Moeilijk. Maar als je een play-off over vier spellen wint, dan heb ik er wel vertrouwen in.)
Angelini - Ned White
(Ik denk dat Angelini 14 spellen meespeelt. Dan heeft Nederland een goede kans.)
Welland - Il fante di fiori
(Tja. Als klaverboer deze ronde weer wint, tip ik ze voor de eindzege...)
White BL1 - Lengy
(Moeilijk. Deze is een gok.)
Jacob - Villa Fabriche
(Ook een gok. Ik had eerst Italië, maar ben van gedachte veranderd.)
Sweden 1 - Vito
(Zweden is te goed voor deze Bulgaren.)

uitslagen voorspellen

Sportuitslagen voorspellen valt niet mee. Bridgeuitslagen nog minder. En dan nog wedstrijdjes over 28 spellen. Maar ik doe een poging.
Maar liefst vijf Nederlandse teams hebben de laatste 32 gehaald van het EK. En ze hebben geen bijzonder lastige 'loting'. Er zijn dus kansen.
Volgens het bulletin zijn dit de wedstrijden. Dat kan zometeen weer helemaal veranderd zijn, trouwens, maar betere informatie heb ik niet. Mijn winnaars staan vetgedrukt, de Nederlandse teams cursief. De helft zou ik toch wel goed moeten kunnen voorspellen?

Zimmermann - Monaco
Irens - Blumental
Chateau Rossenovo - WAC
(Deze is lastig. Ik ken de Bulgaren niet, maar ze laten goede uitslagen zien. Ik denk dat WAC wel een kans maakt. Die lijken in goede vorm te zijn. Het is bovendien altijd een voordeel om gekozen te worden.)
Angelini - Duguet
Welland - Z-team
(Ik denk niet dat de Belgische hoop het redt, helaas)
Apteker - White BL 1
(Ik hoop natuurlijk dat iemand die Papakyriakopoulos heet de finale haalt. Maar de Zweden en Zuidafrikanen van Apteker gaan waarschijnlijk winnen)
Jacob - Kolata
(Deze is lastig. De Nieuwzeelanders doen het goed, maar ik gok op de Turken. Een echte gok.)
Sweden I - Hollman
(Een Zweeds onderonsje. Waarom zou het beste team niet winnen?)
Payen - Vito
(Goede Bulgaren die de B poule winnen zijn heel gevaarlijk. Misschien ook voor zichzelf.)
Denmark - Villa Fabriche
(Heel lastig deze. De Italianen zouden zo maar kunnen winnen.)
Het Witte Huis 2 - Lengy
(Ik ga voor onze junioren. Maar dit is geen gemakkelijke wedstrijd. Ze zullen heel goed moeten spelen om door te gaan.)
White House NL 1 - Il Fante di Fiori
(Makkie.)
Ned White - Zaleski
(Dit kan haast niet missen.)
Poland - Texan Aces
(Dit is ook lang niet duidelijk. Ik gok op India, die deden het de vorige keer ook heel goed...)
Herbst - Sygnity
(Deze Israëliërs zijn goed in KO toernooien, denk ik.)
Ned Red - O'Rourke
(Hoe kan ik nou tegen Meckstroth-Rodwell gokken? Toch denk ik dat 'we' winnen.)

zondag 21 juni 2009

finale Amerikaanse trials (1)

De finale van de Amerikaanse trials ging tussen de teams Fleisher (9e geplaatst) en Robinson (13e). Dit was natuurlijk een grote verrassing. Alle grote teams vochten in de verliezersronde om het tweede Amerikaanse ticket voor de Bermuda Bowl in Saõ Paulo, komend najaar. Wat vooral opvalt is de gemiddelde leeftijd van de finalisten. Het zijn vrijwel allemaal senioren. Ervaring en rust in dit soort intensieve toernooien (520 spellen in 12 dagen) van groot belang.
De finale gaat over 8x15 spellen. De eerste vijf spellen van de eerste set zijn bijzonder saai. Behalve een gemiste manche door Stewart-Woolsey gebeurt er weinig. Al valt wel al op dat alle paren een stuk degelijker bieden dan wat tegenwoordig gebruikelijk is op topnivo. Op spel zes komen Ekeblad-Weichsel in een slechte 6SA (beide hebben een 4333 met 16 punten) die twee down gaat en dan krijgt Ekeblad een merkwaardig afspelprobleem:


Hij speelt als zuid 4 geredoubleerd (!) nadat west dit bod voor de start doubleerde en NZ kennelijk een misverstand hadden over de betekenis van redoublet...
West start troefaas en speelt ruiten na, waarop oost een klavertje weggooit. West heeft nu nog tenminste twee troefslagen, dus het ziet er niet erg gunstig uit. De enige manier om het contract te maken, is een troefpromotie op het laatst, zodat dummy 7 nog maakt. Ik zou denken dat -400 al een zekere catastrofe is (NZ halen eenvoudig 4). Zuid mag dus best een risico op een tweede downslag meenemen. Die kost weliswaar 600 punten, maar niet erg veel IMPs. Ekeblad speelt hartenaas en -heer, maar de vrouw valt niet. Als hij vervolgens een harten troeft heeft west nog drie slagen en is het contract snel down. In de eindfiguur snijdt de leider vervolgens ten onrechte niet op klavervrouw, zodat hij twee down is. Aan de andere tafel gaan Stewart-Woolsey down in 6, maar winnen 14 IMPs.
Het volgende spel slaagt Robinson erin om met K AKQ108532 86 AQ tegenover een 1 opening bij partner in 4 af te stoppen. Dit als gevolg van een misverstand als hij denkt dat zijn partner een ruitencontrole heeft ontkend. Zijn partner heeft echter onder andere schoppenaas, ruitenheer en klaverheer en 6SA wordt aan de andere tafel geboden en gemaakt. Vervolgens missen Ekeblad-Weichsel een manche en is de stand 38-33 in het voordeel van Fleisher.
Dan komt het laatste spel van de eerste zitting op tafel:
(Wordt Vervolgd)

Aces on Bridge

Het is niet echt een blog. Het zijn gewoon krantencolumns die op internet zijn geplaatst. Maar ik lees het graag. Aces on Bridge, door Bobby Wolff. Soms is het wat onduidelijk wat de citaten van de groten der aarde aan de artikelen toevoegen. Maar ach, lezenswaardig is het meestal zeker.

vrijdag 19 juni 2009

vraag maar raak

Voor wie is dit blog eigenlijk bedoeld?
Mijn bedoeling is dat het interessant is voor ambitieuze bridgers. Het maakt niet zo veel uit hoe goed je bent, belangrijk is wel dat je steeds beter wil worden. Daarvoor moet je natuurlijk veel spelen, maar ook trainen. En lezen, bijvoorbeeld dit blog.
Uiteindelijk is bridge ook een ervaringssport. Er zijn bijna geen extreem jonge topspelers zoals bij andere denksporten. Dé manier om goed te worden is om met en tegen goede spelers te spelen. En ook je problemen aan betere spelers voor te leggen. Daar leer je veel en snel van.
Dus laat ik dat hier ook maar eens proberen. Een soort vragenbus voor gevorderden, laat ik maar zeggen. Stuur je vraag naar skolliebridge@gmail.com en misschien behandel ik hem hier in dit blog. Ik houd me overigens ook aanbevolen voor een goede naam voor deze rubriek...

maak het partner makkelijk

Volgens velen is tegenspel het moeilijkste onderdeel van bridge. Je hebt een minder goed overzicht over het spel dan de leider (die de 26 kaarten van zijn partij kan zien). En je hebt ook nog te maken met een partner, die al je mooie tegenspeelplannen kan verstoren.
Bij tegenspel is het extra belangrijk om goed te tellen. De verdeling van de leider, het aantal slagen van de leider, ieders punten, enzovoort. Zo kan je je een beeld vormen van hoe de kaarten verdeeld zijn. Hier baseer je je tegenspelplan op.
Er zijn verschillende soorten verdedigingsproblemen. Soms 'weet' je hoe het zit, en moet je de technisch juiste verdediging vinden. Meestal is de informatie nog niet volledig, en kan je door te signaleren partner helpen een volledig beeld te krijgen, of hij jou. Soms weet je hoe een contract down moet, en moet je partner leiden. Neem dit oefenspel voor de aspirantenkernploeg:


Tegen 4 kom je uit met 10. Dat blijkt de juiste start, want partner wint de slag over met de boer. Vervolgens incasseert partener ruitenaas en -heer. Wat gooi je weg en waarom?

Een makkie, toch? We gooien natuurlijk A weg! Partner ziet nu dat er geen andere kans op een slag is dan ruiten naspelen. Waardoor troefvrouw tot downslag promoveert.
Uiteraard (het is een oefenspel!) heeft de leider een renonce harten. En natuurlijk zou een afsignaal in harten ook wel moeten werken. Ook dan hoort partner ruiten door te spelen. Maar A is eigenlijk niet veel anders dan het duidelijkste afsignaal.

Tot slot een waarschuwing: in mijn ervaring zijn de spelers die dit soort tegenspeelproblemen snel oplossen niet altijd de beste verdedigers. Vaak is de oplossing minder spectaculair. Elk spel weer tellen, dat blijft toch de enige manier om goed te (leren) verdedigen.

Goan's panel

Vroeger, toen ik klein was, bestond het ook. En nu is het weer terug: Goan's biedpanel. Het blijft altijd leuk om te lezen. En sinds vanmorgen doe ik weer mee.

donderdag 18 juni 2009

oefenen tegen Polen

Al enige tijd spelen de paren uit de aspirantenkernploeg op woensdagavond een oefenwedstrijd op BBO als voorbereiding op het EK deze zomer. Gisteravond speelden we tegen de Poolse aspiranten, één van de grote kanshebbers voor een medaille. Na dertien spellen was de stand 33-27 voor Nederland, maar daarna sloeg Polen toe en won met 68-33 over 20 spellen. Het volgende afspeelspel loste de Nederlandse leider niet goed op. Het lijkt wel rechtstreeks uit een boekje te komen:


Hoe speel je 4 nadat de tegenstanders beginnen met drie rondjes ruiten?

woensdag 17 juni 2009

op de roem

Bridge op internet is een geweldige uitvinding. Zo kan je altijd oefenen, tegen leuke tegenstanders, op elk moment van de dag. En net zoveel spellen als je wil. Doordat er meestal wat (te) snel wordt gespeeld, zakt het niveau soms wel eens in. Maar dat kan ook grappige gevolgen hebben.
Zo kreeg ik gisteravond in de vierde hand, met niemand kwetsbaar, de volgende kaart:

K107632
-
Q
AK10852

Links opent 4, partner en rechts passen. Wat nu?

Hoewel het natuurlijk heel snel slem is (Axxx is zo ongeveer genoeg), lijkt het normaal om rustig 4 te bieden. Je moet niet op elk spel proberen de wedstrijd te winnen. Na tweemaal pas doubleert rechts. Links start J en partner vraagt of hij had moeten redoubleren:

J5
A86
A7652
964


K107632
-
Q
AK10852

Nu de klaverpositie is opgelost, mag ik zelfs drie troefslagen afgeven. De enige entree in dummy wil ik later gebruiken om klavervrouw eruit te snijden. Dus een kleine troef uit de hand gespeeld,voor de acht, de boer en de vrouw. Rechts speelt harten na voor het aas. Rechts heeft bijna zeker nog A94 en Q7. Het lijkt me dat hij schoppenvijf niet zo snel zal dekken, en inderdaad gaat het vijf-vier-drie. De volgende slag roem in klaver: zes-zeven-acht. Geinig, niet?

Het hele spel: