maandag 28 september 2009

kans om te schitteren

Het eerste competitieweekend is achter de rug. We hebben al een aantal goede teams gehad, dus iets meer dan 18 is een prima gemiddelde. Het spelen ging ook zeer redelijk, behalve een paar bokken die we schoten (of eigenlijk schoot ik ze, al was het zo dat mijn partner me op één van deze spellen daartoe een geweer aanbood) in de tweede wedstrijd. Bovendien scoorden we nog twee keer een halve VP tijdstraf. Met één van de allerbeste nevenparen van de MK is het natuurlijk plezierig uitslaan.

Op 96 spellen krijg je altijd genoeg kansen om te scoren. De volgende (lastige) kans benutte ik niet. Wie doet het beter?



Je start met k3 (systematisch laag van vier kleintjes, het is niet anders), voor de vrouw, acht en twee. Nu speelt de leider sH uit de dummy, partner de boer, voor je aas. Wat nu?

Morgen de oplossing.

maandag 21 september 2009

wat hebben ze?

OK. We zitten dus in 3SA.



Vraag 1: wat heeft west in harten?

Met deze kwetsbaarheid hoeft links geen zevenkaart te hebben. Hij kan ook 3H bieden met een 6-4.

Zijn hartens zijn dus AVT9xx(x), VT9xxx(x) of AT9xxx(x).

Vraag 2: wie heeft klaveraas?

Dat is niet zeker. Links kan die best hebben, maar:

vraag 2a: wat zou je starten met hAVTxxx(x) en kA?

antwoord: hA. Partner heeft mogelijk geen entree, en wij wel. We gaan dus kijken hoe we de hartens in één keer op kunnen zetten. Als de leider of de dummy Bx of Hx van harten heeft kan dat altijd.

Conclusie: Links heeft niet hAV plus kA.

Vraag 3: wat doen we in slag 1?

Okee. Links heeft niet hAV en kA. Wat hebben we aan die informatie?
Toch wel het één en ander. We moeten namelijk alleen maar hB leggen als links dat wel heeft! Met de hartens 7-1 maakt het weinig uit wat we doen. We kunnen altijd slag één duiken. En de tegenpartij heeft geen communicatie om de hartens hoog te spelen.
En als de hartens 6-2 zitten? Met Ax rechts maakt het niets uit. Dan gaan we vast down, want links zal kA wel hebben. Maar als rechts hVx heeft moeten we niet de boer leggen (dat wisten we al...), maar h10 laten houden. De hartens blokkeren:



Schoppenswitch in slag twee en 3SA is down. Maar dat is lastig te vinden, toch?

woensdag 16 september 2009

een strafdoublet op twee klaver

Als je bridge op topniveau wilt spelen, moet je altijd open staan voor verbeteringen in je biedsysteem. Kijk hoe de andere (echte) toppers het doen, en leer ervan. Dit stukje wilde ik voor de halve finale schrijven, en was oorspronkelijk getiteld ''waarom de VS wereldkampioen worden''. Maar met de wijsheid van vandaag is dat natuurlijk makkelijk kletsen.
Ik neem je mee naar Yokohama, de Bermuda Bowl van 1991. Voor USA 1 spelen Meckstoth-Rodwell, dan al enige tijd één van de sterkste paren ter wereld. Ergens tijdens de voorronde spelen ze tegen twee andere wereldtoppers (klik op next voor het spelverloop):



Nu moet ik toegeven dat ik me dacht te herinneren dat de Amerikanen +1100 haalden, maar het was dus andersom. Maar het thema is duidelijk: niet tegen wel moet je eerst proberen de tegenstanders op te pakken. Ook al hebben ze een achtkaartsfit, ook al kan je zelf misschien vier hoog halen. Terug nu naar São Paulo. Kwartfinale USA 2-Nederland (klik op next voor het spelverloop):



Bakkeren-Bertens hadden een mooie +420 in harten als OW. Maar hier was het dus 800.
Voor mij is dit één van de spellen van het toernooi. Allereerst is het goed om te zien dat de Amerikanen hier strafdubbels spelen (met deze kwetsbaarheid een goed idee). Verder is Rodwells strafdoublet op een driekaart (met 5-4 hoog!) een goed voorbeeld van hoe je soms zelf punten kan scoren. Het gaat niet alleen om minder fouten te maken dan de tegenpartij, je krijgt ook kansen om te scoren. Die moet je dan nog wel benutten, natuurlijk.

dinsdag 15 september 2009

denken over de Bermuda Bowl, maar ook 3SA spelen

Het is voorbij. Het beste team heeft gewonnen. Jammer genoeg was dat team vooral het beste, doordat het minder grote fouten maakte dan zijn tegenstanders. Er is een aantal mooie spellen waarover ik zeker nog ga publiceren, maar voor mijn gevoel overheersten de missers. Nou is een WK finale vaak niet de mooiste wedstrijd van het toernooi. Ook bij bridge niet. Maar een paar van de finales die ik live heb gezien (Maastricht 2000, Monaco 2003, Estoril 2005) waren mooie gevechten. En de historische beelden van Lauria die voordoet hoe hij die kaart uit de dummy bijspeelde - leuk dat ik er bij was.
Maar sinds de uitschakeling van Nederland (we hadden die wedstrijd moeten winnen, denk ik) heb ik niet meer geblogd. Hoog tijd dus weer voor een spelletje.

Een gewone clubavond, maar niet ver voor het begin van de competitie, dus het is plezierig als het een beetje loopt. Er wordt dan ook wel serieus gespeeld, door sommigen. Een paar spellen voor het einde krijg ik de volgende 3SA te spelen:



Met deze kwetsbaarheid biedt west graag 3H. Al was het maar omdat het een irritante preempt is. Links start met h10.

Vraag 1: wat heeft west in harten?
Vraag 2: wie heeft klaveraas?
Vraag 3: wat doen we in slag 1?

Succes ermee...

vrijdag 4 september 2009

4H gemist

Vroeger, toen ik nog klein was en bij de junioren speelde, was er één criterium waarop ik mijn nevenparen beoordeelde. Als ze 'gewoon hun manches boden' mochten ze blijven. Niets is zo irritant als steeds zes of tien IMPen te verliezen als je -400 of -620 tegenkrijgt. Tegenwoordig ben ik jeugdtrainer en druk mijn spelers op het hart dat ze niet te ingewikkeld moeten doen bij het bieden op manchenivo. Uiteraard moet je kunnen inviteren, maar long/short/help- en andere malle trials: je kan ze missen. Het geeft alleen maar informatie weg aan de tegenstander. Zodat die de beste start en verdediging kunnen vinden. Als je naar slem wil, moet je natuurlijk informatie kunnen uitwisselen. Maar als je wel of niet naar de manche wil: één algemene invite kan meestal volstaan. Één van mijn favoriete biedverlopen is dan ook 1S-2SA(invite met 3+S)-4S. Links mag 'in de blind' starten.

Ik nam zonet de spellen door van Nederland van de wedstrijden die ze niet op BBO speelden. Over biedverlopen dus geen informatie, alleen de eindcontracten zijn zichtbaar. En wat viel op?
In de wedstrijden tegen Mexico en Marokko misten de verschillende Nederlandse paren wat veel manches. De (voor de volger) teleurstellend kleine overwinningen hadden waren wat groter uitgevallen als er iets minder subtiel was geboden op manchenivo.
Tegen Mexico: 4H op spel 7, 4H op spel 10. Tegen Marokko: 4H op spel 19.
Nogmaals, ik ken de biedverlopen niet. Ik kan me biedverlopen op deze spellen voorstellen waarna je in de problemen komt. Bovendien: spel 7 tegen Mexico hebben OW een goedkope redding, spel 19 tegen Marokko was geen 100% contract. Maar toch, het ziet er erg onbevredigend uit, dit rijtje. En dan was er ook nog deze 4H tegen de VS.

Want ergens in mijn achterhoofd spookt die rampzalige zitting (wie bijgelovig is, klikke niet op deze link - met BBO kan je hem openen) tegen Duitsland in Beijing. Olympiade 2008. Ik zie mezelf nog zitten achter de computer. Ik kon nauwelijks te geloven dat we zo werden weggetikt. Vijf mancheswings tegen, waarvan drie maal vier harten gemist. Sommige manches waren slecht, maar werden gemaakt. Het zat natuurlijk ook allemaal tegen.

Dit WK zal het beter gaan. Heel bridgend Nederland ziet dit team de finale halen. Ik ook natuurlijk. Dus heren internationals, verover de wereld en begin bij het bieden van 4H! De supporters zullen jullie dankbaar zijn.

woensdag 2 september 2009

wat is 4SA?

Gisteravond hadden de BBO commentatoren het lastig met de betekenis van 4SA in het volgende biedverloop:



Wat zou dat moeten zijn?
Azen vragen? Twee plaatsen om te spelen? Een slempoging voor harten?
Lindqvist en Drijver boden het beide als slempoging voor harten. Het spel won acht IMPs voor Nederland omdat Muller-de Wijs de goede redding met 5S vonden (klik op next voor het spelverloop):



Zo ging Muller maar twee down. Aan een andere tafel vonden Meckstroth en Rodwell de juiste verdediging wel. Dat is natuurlijk geen verrassing, maar wel mooi om te zien.

Overigens bood Sjoert Brink met de zuidkaart 4K, een 4H bod belovend. Dit vanwege het principe 'de volger start'. Door 4H in noord te spelen bescherm je noords schoppenholding.

dinsdag 1 september 2009

twee ramptoeristen

Gisteravond kon ik niet kijken bij de Bermuda Bowl. De clubavond van HOK gaat natuurlijk voor.
Maar ik hoefde geen spel uit São Paulo te missen. Want onze arbiter liep de hele avond door de zaal om alle swings door te geven. Later bleek dat hij alleen de negatieve swings vermeld had, want Nederland had veel meer punten gehaald dan ik op grond van zijn verslag kon vermoeden.
Net als ik aan het bedenken ben wat ik tegen 1SA zal starten, krijg ik een vodje onder de neus met het volgende Braziliaanse biedprobleem:



Niet zo'n eenvoudige. Ik mompel dat ik waarschijnlijk zou dubbelen, maar ja, dat dat ook wel eens verkeerd kan zijn. Vervolgens start ik een kleine harten tegen 1SA.

De Nederlandse zuidspeler (of eigenlijk noord, ik heb het spel gedraaid) koos voor 4S (wat hij mocht spelen) en werd wreed gestraft met een 7-0 zitsel van de troeven. Één down, terwijl het slem in beide lage kleuren is.
Het is natuurlijk een heel interessant biedprobleem (hoewel het natuurlijk ook voor een belangrijk deel een gok is), waar we later op de avond nog wel even over hebben doorgepraat. De voorstanders van 4S hielden zich wat stil. Wie verdedigt er nou een keuze die zo desastreus afloopt?

Het lijkt me dat de keuze gaat tussen doublet, 4S, 4SA (met de bedoeling een sterk ruiten-schoppen spel aan te geven) en misschien 5H (sterk met schoppen en een lage kleur). Op verschillende plaatsen op internet wordt dit spel besproken, onder andere door Ron Klinger. Vaak werd er met 3H geopend, wat het voor NZ een stuk makkelijker maakt. Kijk maar even naar het hele spel:



Op de site van IMP (altijd een goede plek om rampen van Nederlandse teams te vinden) staat het spel natuurlijk ook. Het viel me op dat daar geschreven werd ''De arme Drijver kon weinig anders dan vierschoppen volgen''. En dat terwijl er volgens mij dus ook wel wat andere mogelijkheden zijn.
Bij het EK van vorig jaar was het mogelijk om van bijna alle tafels biedverlopen te vinden. In São Paulo helaas niet. Maar er worden veel wedstrijden uitgezonden, dus ik kon toch wel wat informatie achterhalen.
Bij de vier uitgezonden wedstrijden werd één maal gepast met de oostkaart (India), drie keer 3H geopend (Nederland, Italië, Bulgarije - niet de minsten) en vier keer 4H (China, USA I, Noorwegen, Argentinië).
Éénmaal werd na 4H met 5H gevolgd (Bulgarije), éénmaal 4S (Nederland) en tweemaal doublet (Noorwegen & Argentinië). Ik heb dus helaas alleen maar biedverlopen van vier wedstrijden. Dus dit zegt niet alles. Wel zitten er nog drie andere paren in 4S - ik denk dat ik die biedverlopen wel kan raden...

Mijn conclusie? Tja, dat het lastig is, vooral.
Doublet heeft het grote voordeel dat je in een goed contract komt als partner biedt. Grote nadeel is uiteraard dat partner meestal zal passen - ook als het een eenvoudige manche of slem voor je is. Met zoveel speelkracht (ook in andere kleuren) zou ik liever niet 4S volgen, maar het is makkelijk te zien dat 4S het beste zou kunnen werken. Overigens is partnership stijl ook belangrijk: hoe snel past maat op 4H gedoubleerd? Bied je 4S op doublet als je een vierkaart hebt, en wat rommel hier en daar? Hoe vaker je past op doublet, hoe minder snel je moet doubleren met een extreme verdeling, enzovoort. 4SA en 5H hebben ook duidelijke voordelen, bijvoorbeeld dat het slembieden soepeler loopt. Maar ja, je komt dan ook wel eens te hoog...
Mijn favoriete biedverloop is dat van de Noren. Zuid doubleerde, noord bood 5K en zuid bood slem. Dat dit biedverloop niet vanzelfsprekend is, werd aan de andere tafel bewezen. Daar ging het 4H-doublet-pas-pas-pas. Mooi gedaan dus door Lindqvist-Brogeland. Goede afspraken en een goede beoordeling.