Tweede weekend MK paren. Het allereerste spel. Wat doe je?
Ik heb de spellen van het 2e MK weekend nog eens doorgenomen en vooral gekeken hoeveel punten er gescoord zijn in de bieding. Volgens velen is bij paren vooral het af- en tegenspel van belang. Daar worden de meeste punten gescoord en (vooral) weggegeven.
Ik ben het daar eigenlijk wel mee eens, maar wil er wel een aantal kanttekeningen bij plaatsen.
Als het in de buurt van slem komt, is het bieden wel erg belangrijk, vanzelfsprekend. In een parenwedstrijd (bij Butler is het natuurlijk nog veel erger...) worden er veel punten random verdeeld op de slemspellen. Als je een goed slem biedt, haal je meestal plus, hoe dicht het ook is. Op een paar spellen ben je volledig overgeleverd aan de biedkwaliteiten van je tegenstanders.
En dan zijn er nog de deelscorespellen. Daar is het bieden van groot belang. Hoe laag laat je de tegenpartij spelen? Zit je in de goede kleur? Geef je ze een doublet of niet?
En dan ten slotte: het lijkt erop dat ik heb onderschat hoe vaak er punten worden weggegeven in het bieden. Op spel drie hebben OW de volgende handen tegenover elkaar:
Dit is zoals wij boden. 2S is meestal een minimale opening, zonder vierkaart harten. 3SA geeft een soort gebalanceerde kaart aan, met een zeskaart schoppen mag partner kiezen of hij erin blijft zitten of corrigeert naar 4S. Maar biedsysteem lijkt hier van geen belang. Iedereen zal toch wel in 3SA terecht komen?
In de MK boden 8 OW paren inderdaad 3SA, maar éénmaal werd er 4H gespeeld en één keer 4S. Dat betekent dat de 'normale score' 3SA plus één 12-6 voor OW scoort.
Mijn conclusie over het bieden in de MK is in elk geval dat Meike en ik bijna niet dit soort 'unforced errors' in de bieding hebben gehad. Met één in het oog springende uitzondering: toen we in een transfer bleven zitten...
We scoorden dus ruim plus op de 'gewone spellen' die in onze richting lagen. Zo speelt biedsysteem, of eigenlijk vooral ingespeeldheid van het partnership toch ook in paren een belangrijke rol. Geen verrassing, eigenlijk.
Onze grootste systeemtechnische succesverhaal was dit spel:
Bijna al onze sterke handen zitten in het 2K rebid. Omdat zelfs tegenover een 'mancheforcing' 5-5 hoog de manche lang niet zeker is, is pas op 2K een verantwoorde gok. In viertallen ligt een 3K bod (4-7, lange klavers) meer voor de hand. Dan wil je je maat nog de kans geven 4S te bieden met een enorme os. En het zou natuurlijk best wel eens 3SA voor je kunnen zijn...
OW begonnen met vier slagen op te rapen. +110 scoorde 14-4.
Tot slot dan terug naar spel één:
1K uitpassen doe ik niet graag, maar hier wees alles erop dat het toch goed was. Partner, die niet kwetsbaar op zo ongeveer elke vijfkaart volgt, past terwijl ze toch wat punten moet hebben. Met 4-3 hoog en een opening zou ze ongetwijfeld hebben gedoubleerd. Dit betekent dat ze ofwel te zwak is om wat te doen (niet heel waarschijnlijk), ofwel dat ze de verkeerde verdeling heeft. En dan heeft de tegenpartij vast een fit in één van de hoge kleuren. Passen dus.
1K ging één down en dat scoorde de volledige 100%. OW hadden nadeel van hun systeem op dit spel. Daar moet je dan wel van profiteren...
woensdag 28 april 2010
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten