In Amerika is het een serieuze wedstrijdvorm. Board-a-Match (BAM).
Als je een huiskamerpartijtje speelt is het ook leuk. Spannender dan viertallen.
Nu voor het eerst op een echt WK. Nederland Wit deed lang mee om de prijzen. Ze stonden halverwege de laatste zitting zelfs bovenaan, maar de laatste paar rondes scoorden ze bijna niets meer.
Mijn Nederland Oranje speelde redelijk, met helaas iets te veel matige zittingen.
BAM is een leuk spelletje. Het lijkt meer op viertallen dan op paren, ondanks de aparte scorevorm. Want je hebt niets te maken met 'het veld'. Je kan dus ook niet een keer een spel berusten in 30%. Het is alles of niets. Een handje om dat te illustreren:
Wat nu?
In viertallen een makkelijke pas. Je ziet wel of je het down kan spelen.
In paren iets interessanter. De kwetsbaarheid maakt doubleren aantrekkelijk, plus 200 zal vaak bijna een top zijn. Maar het is wel riskant. Als je past en ze maken 3S heb je natuurlijk lang geen nul. Maar als je doubleert wel. Pas is dus normaal.
Maar in BAM? 3H lijkt er wel in te zitten. Als ze dat aan de andere tafel maken, heb je ook met plus 100 de nul. Er is nu veel meer voor te zeggen om te doubleren. Als ze het goed hebben gedaan door 3S te bieden, lig je mogelijk al achter. Als ze het fout hebben gedaan moet je doubleren, anders verlies je mogelijk het spel nog steeds!
Vincent doubleerde en werd beloond. Want zo lag het spel (klik op next voor het spelverloop):
1-0.
woensdag 19 augustus 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten